Ik moet eraan geloven...
Mijn eerste website dateert van medio jaren 90. Dat wil zeggen: de eerste waarbij ik als creatief directeur het medium moest vormgeven, als onderdeel van de corporate identity. Ik betrad het domein van programmeurs. De website viel niet onder marketing, maar was bij grotere organisaties de verantwoordelijkheid van ICT’ers. Met hun eigen jargon en soms onnavolgbare argumenten waarom iets niet kon en anders moest. De fraaiste exponent hiervan was een webbouwer, buurman van opdrachtgever, die een strak rechthoekig ontwerp compleet in schuine vlakken had omgezet ‘omdat anders de framestructuur te duidelijk zichtbaar was’. Tja.
Toen zelf maar een webbouwer in dienst genomen. Marije was een digitale nerd, maar dan zonder de dikke bril en nalatige persoonlijke verzorging. We namen een jaar de tijd om een giga website voor onszelf te maken, met een database waarmee ruim 600 projecten via verschillende criteria te tonen waren. Met daarnaast een webwinkel, met tunes en soundsets voor digitale toepassingen. Alles vanuit de gedachte: als we dit zelf kunnen, dan kunnen we klanten ook écht adviseren en helpen, bij elk type website. Sindsdien maakten we in-house zo’n 50 websites. Van piepkleintjes tot behoorlijk grote. Vaak met externe specialisten voor databases en Flash-toepassingen. Toen de onvolprezen Marije in 2009 de overstap maakte naar Bol.com, gingen we de websites weer compleet uitbesteden. Dat ging gelukkig beter dan 10 jaar eerder. Men had bijgeleerd.
Altijd heb ik de luxe gehad van beschikbare budgetten en mensen om me heen waardoor ik zelf niet aan de html, javascripts of Flash hoefde. Prettig, want met mijn interesses en mateloosheid in alles wat met het reclame- en grafische vak te maken heeft kan ik snel verslaafd zijn - en het dan ook helemaal zelf willen kunnen. Maar sinds de responsiveness zijn intrede heeft gedaan, en er tools zoals Wix.com zijn opgedoken die ontwerp, realisatie én content management zo retesimpel maken, moet ik eraan geloven. Dus dit is mijn eerste blog, terwijl ik bezig ben met het maken van deze website. En het bevalt gevaarlijk goed.
De grootste aderlating om wérkelijk over te stappen wordt wel de database met projecten. Die is sinds 2007 niet meer aangevuld, maar wel zó’n monumentaal geheel dat ik daar maar geen afscheid van kan nemen. Het omzetten van die database naar iets dat in zo’n Wix- of andere type opensource-site kan draaien is volgens experts niet mogelijk.
Ik vrees dat ik ook daaraan zal moeten geloven. Iets mooi nieuws laat niet altijd ruimte voor het mooie oude.